2,5-Διμεθοξυβενζαλδεΰδη CAS 93-02-7

Εκτός από το ότι οξειδώνεται ή ανάγεται σε 2,5-διμεθοξυβενζοϊκό οξύ, βενζονιτρίλιο ή βενζυλική αλκοόλη, η ίδια η 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδη έχει επίσης μοναδική αξία εφαρμογής. Με την αντίδραση με ουσίες με διαφορετικούς τύπους λειτουργικών ομάδων, μπορούν να ληφθούν μόρια φαρμάκου με διαφορετικές δομές και διαφορετικά αποτελέσματα. Η νόσος του Πάρκινσον (PD) είναι μια κοινή νευροεκφυλιστική νόσος και τα κύρια κλινικά της συμπτώματα περιλαμβάνουν μυϊκό τρόμο, ακαμψία, κινητικές δυσκολίες, διαταραχές της στάσης του σώματος και της κινητικής ισορροπίας. Η περαιτέρω ανάπτυξη θα οδηγήσει επίσης σε αναγνώριση, αντίληψη, διαταραχές μνήμης και εμφανή άνοια. Επί του παρόντος, η θεραπεία της PD περιλαμβάνει κυρίως φαρμακευτική θεραπεία, χειρουργική θεραπεία και γονιδιακή θεραπεία. Στη φαρμακευτική θεραπεία, η φαιναμιδίνη βρέθηκε να έχει θετική επίδραση στην PD, με χαμηλή τοξικότητα και καλή ασφάλεια, και η σύνθεση της φαιναμιδίνης απαιτεί τη χρήση 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδης ως πρώτης ύλης.

Σύμφωνα με τη μέθοδο σύνθεσης που αναφέρεται στη βιβλιογραφία, η 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδη λαμβάνεται κυρίως με αντίδραση 1,4-διμεθοξυβενζολίου με έναν παράγοντα φορμυλίωσης. Οι παράγοντες φορμυλίωσης περιλαμβάνουν (1) μίγμα 1,1-διχλωρομεθυλαιθέρα και τετραχλωριούχου τιτανίου. (2) μίγμα Ν,Ν-διμεθυλοφορμαμιδίου και οξυχλωριούχου φωσφόρου, μίγμα Ν,Ν-διμεθυλοφορμαμιδίου και οξαλυλοχλωριδίου. (3) μίγμα Ν,Ν-διμεθυλοφορμαμιδίου και θειονυλοχλωριδίου ή μίγμα ουροτροπίνης και χλωριούχου μαγνησίου. Ωστόσο, αυτές οι μέθοδοι απαιτούν τη χρήση μεγάλης ποσότητας τετραχλωριούχου τιτανίου, οξυχλωριούχου φωσφόρου ή θειονυλοχλωριδίου. Αυτά τα αντιδραστήρια είναι ασταθή και αποσυντίθενται εύκολα, ενώ κατά την αντίδραση απελευθερώνεται μεγάλη ποσότητα αερίου υδροχλωρικού οξέος, το οποίο δεν είναι φιλικό προς το περιβάλλον και έχει υψηλές απαιτήσεις για τη διαδικασία λειτουργίας.

Μια νέα μέθοδος σύνθεσης έχει προταθεί. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί 1,4-διμεθοξυβενζόλιο και φορμαλδεΰδη ως πρώτες ύλες και εκτελεί μια φωτοοξειδωτική αντίδραση σύζευξης παρουσία οξυγόνου και ενός καταλύτη υπό ακτινοβολία μπλε φωτός για την αποτελεσματική σύνθεση της 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδης. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί οξυγόνο ή αέρα ως οξειδωτικό, δεν παράγει όξινο αέριο και είναι φιλική προς το περιβάλλον. Επιπλέον, αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί φθηνό κοβάλτιο ως καταλύτη, το οποίο είναι χαμηλό σε τιμή και κατάλληλο για βιομηχανική εφαρμογή.