Laccase CAS 80498-15-3

Η λακκάση είναι μια οξειδάση πολυφαινόλης που περιέχει χαλκό, η οποία συνήθως υπάρχει σε μορφή διμερούς ή τετραμερούς. Η λακκάση ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Ιάπωνα μελετητή Yoshi σε μωβ μπογιά τσίχλας, και στη συνέχεια βρέθηκε σε μύκητες, βακτήρια και έντομα υπάρχει επίσης λακκάση. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το GB etranel το απομόνωσε για πρώτη φορά ως δραστική ουσία που ωριμάστηκε με ακατέργαστη βαφή και το ονόμασε λακκάση. Οι κύριες πηγές λακκάσης στη φύση είναι η φυτική λακκάση, η ζωική λακκάση και η μικροβιακή λακκάση. Η μικροβιακή λακκάση μπορεί να χωριστεί σε βακτηριακή λακκάση και μυκητιακή λακκάση. Η βακτηριακή λακκάση εκκρίνεται κυρίως από το κύτταρο, ενώ η μυκητιακή λακκάση κατανέμεται κυρίως έξω από το κύτταρο, που είναι ο πιο μελετημένος τύπος επί του παρόντος. Αν και η φυτική λακκάση παίζει σημαντικό ρόλο στις φυσιολογικές διαδικασίες της σύνθεσης της λιγνοκυτταρίνης και της αντίστασης σε βιολογικές και αβιοτικές καταπονήσεις, η δομή και ο μηχανισμός της φυτικής λακκάσης είναι άγνωστοι.